Poezja romantycznych przełomów. Odwrócona elegia

Autorzy

Ireneusz Opacki

Słowa kluczowe:

Romanticism, romantic breakthrough, literary genres,, genre crossing, evolution of poetry, poetology, interpretation

Streszczenie

Książka obejmuje osiem studiów dotyczących poezji epoki romantyzmu. W centrum uwagi znalazła się twórczość poetycka Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego oraz Cypriana Norwida, którym zostały poświęcone odrębne rozdziały, ale przedmiotem interpretacji są w obrębie tomu również utwory innych poetów romantycznych, tych znanych i mniej znanych. Poezję romantyków ukazano tu z perspektywy historycznoliterackiej (ważnym punktem odniesienia jest w związku z tym poezja oświecenia, kwestia przemian poezji w XIX wieku stanowi zaś jeden z głównych wątków książki) oraz z perspektywy poetologicznej, zwłaszcza genologicznej, w której mieszczą się takie zagadnienia, jak dziewiętnastowieczne przeobrażenia poszczególnych gatunków i form poetyckich (epopeja, elegia, cykl poetycki), a także zjawisko krzyżowania się gatunków, uznane za ważny czynnik ewolucji poezji.

Rozdziały

  • TABLE OF CONTENTS
  • Rozdział I. Pomnik i wiersz. Pamiątka i poezja na przełomie oświecenia i romantyzmu .......... 7
  • Rozdział II. „Ewangelija” i „nieszczęście” .......... 49
  • Rozdział III. Romantyczna. Epopeja. Narodowa. Z epilogiem? .......... 133
  • Rozdział IV. Słowackiego „równania z jedną niewiadomą” .......... 145
  • Rozdział V. Odwrócona elegia (Na sprowadzenie prochów Napoleona Juliusza Słowackiego) .......... 187
  • Rozdział VI. Rapsod ostatni, rapsod pierwszy .......... 205
  • Rozdział VII. Z zagadnień cyklu sonetowego w polskim romantyzmie .......... 225
  • Rozdział VIII. Krzyżowanie się postaci gatunkowych jako wyznacznik ewolucji poezji .......... 281
  • Bibliografia .......... 321
  • Nota od redakcji .......... 329
  • Indeks nazwisk .......... 339

Biogram autora

Ireneusz Opacki

Teoretyk i historyk literatury, profesor zwyczajny na Uniwersytecie Śląskim. Ukończył studia polonistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w 1958 r., doktorat obronił na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1966 r., habilitował się w Instytucie Badań Literackich PAN w 1972 r., tytuł profesora otrzymał w 1977 r. Był dyrektorem Instytutu Literatury i Kultury Polskiej, a następnie Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej UŚl. oraz kierownikiem Zakładu Teorii Literatury. Działał jako członek Towarzystwa Naukowego KUL, Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN, Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza (prezes oddziału śląsko-dąbrowskiego). Odbył szereg wyjazdów naukowych z wykładami do Czech, Francji, Jugosławii, Szwecji, Włoch, na Węgry i Słowację. Jego głównymi zainteresowaniami były: proces literacki, genologia, sztuka interpretacji, poezja XIX i XX wieku (przede wszystkim romantyzm i jego poetyckie dziedzictwo). Opublikował m.in. książki: Ewolucje balladowej opowieści (1961), Ballada (1970, z Cz. Zgorzelskim), Poezja romantycznych przełomów (1972), Ruch konwencji (1975, z A. Opacką), Poetyckie dialogi z kontekstem (1979), „W środku niebokręga” (1995), Król Duch, Herostrates i codzienność (1997). Był redaktorem wielu wydawnictw zbiorowych, m.in. założycielem i redaktorem wielotomowej serii ,,Skamander". Odznaczono go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Opublikowane

9 grudnia 2021

Szczegóły dotyczące dostępnego formatu publikacji: PDF (Najniższa cena z ostatnich 30 dni: 30 PLN)

PDF (Najniższa cena z ostatnich 30 dni: 30 PLN)

ISBN-13 (15)

978-83-8138-558-9

Szczegóły dotyczące dostępnego formatu publikacji: Paperback

Paperback

ISBN-13 (15)

978-83-8138-557-2

Jak cytować

Opacki, I. (2021) Poezja romantycznych przełomów. Odwrócona elegia. Poland: Wydawnictwo Księgarnia Akademicka (Studia Dziewiętnastowieczne. Rok Romantyzmu 2022). doi:10.12797/9788381385589.