Szkoła poetycka Józefa Czechowicza: O awangardzie (nie tylko) lubelskiej
Summary
Stanisław Gawliński, nawiązując do prac Janusza Stradeckiego, Janusza Sławińskiego, Michała Głowińskiego poświęconych zagadnieniom grupy literackiej, w swej dysertacji podjął rzadko i okazjonalnie opracowywaną problematykę szkoły poetyckiej (w tym przypadku Czechowicza). Autor przede wszystkim zajął się opisem i rekonstrukcją tych składników życia literackiego i modeli poetykich, które zaliczać by można w poczet czynników szkołotwórczych. Rozstrzyganie kwestii dokonuje się tu zgodnie z zasadą diachronii i synchronii, określoną przez Sławińskiego: "Poprzez grę elementów związanych i swobodnych, konstytutywnych i modyfikujących, kanonizowanych i peryferyjnych, a zatem przez stosunki strukturalne wypowiada się akcja procesu historycznoliterackiego". [...]
Rozróżnienia i ustalenia badawcze są wnikliwe, subtelne i szczegółowe. Dzięki temu powstał dynamiczny obraz rozumienia poezji. [...]
Dysertacja Gawlińskiego jest istotnym wzbogaceniem dorobku badawczego poświęconego dynamicznym, trudnym do ogarnięcia zjawiskom tworzącym miejsca wspólne w poezji.
Z recenzji prof. Chojnowskiego ("Pamięnik Literacki" 1987, z. 1)
Chapters
-
TABLE OF CONTENTS
-
Wstęp .......... 9
-
Wstęp do drugiego wydania .......... 11
-
Rozdział I. Przemiany awangardy. Od „poezji uspołecznionej” do „poezji czystej .......... 13
-
Rozdział II. W kręgu Czechowicza .......... 37
-
Rozdział III. Modele poezji Czechowicza .......... 63
-
Rozdział IV. Szkoła poetycka Czechowicza .......... 83
-
Rozdział V. Retoryka katastrofizmu. Szkoła Czechowicza w poezji Drugiej Awangardy .......... 137
