Nie nad rzekami Babilonu : antologia poezji jidysz w powojennej Polsce
Keywords:
poezja jidysz, antologia poezjiSynopsis
Prezentowana antologia ma przybliżyć nieobecną (lub obecną w niewielkim wymiarze) w świadomości polskiego (i światowego) czytelnika poezję jidysz, która powstawała i była publikowana w powojennej Polsce przez ponad dwadzieścia lat. Zasadniczym kryterium, które decydowało o doborze utworów umieszczonych w tym tomie, uczyniłam czas i miejsce powstania i/lub publikacji. Oznacza to, że zaprezentowałam tutaj jedynie te wiersze, które powstały w latach 1945-1968 w Polsce i tutaj zostały opublikowane. W antologii znalazły się też utwory napisane, a często również wydane wcześniej – w międzywojniu lub w czasie wojny, które wolą autorów zostały przypomniane w powojennej Polsce poprzez umieszczenie ich w zbiorach publikowanych po 1945 roku. W doborze tekstów uczyniłam jeden wyjątek od przyjętej zasady czasu i miejsca powstania i/lub publikacji. Dotyczyło to utworów odnoszących się do Polski i powstałych jeszcze w Polsce, ale w niej nieopublikowanych ze względów cenzuralnych, jak również utworów o Polsce napisanych już po emigracji z ojczyzny. Mowa o niektórych wierszach Bineckiego, Gradego, Hellera, Olickiego, Segala, Sfarda oraz Szklara. Uczyniłam tak, ponieważ uznałam, że ukazanie całej gamy emocji, jakie towarzyszyły ostatnim chwilom przed wyjazdem, a także już w nowym miejscu zamieszkania, może być ważne – zwłaszcza dla czytelnika polskiego – ponieważ pozwala zrozumieć, czym Polska była dla wymienionych pisarzy – a zapewne i dla całej ich generacji, a także jak trudna była decyzja o wyjeździe i co ją spowodowało.
Fragment Słowa wstępnego
Chapters
-
TABLE OF CONTENTS
-
Słowo wstępne .......... XV
-
Introduction .......... XXXIII
-
I. BEZ ŻYDÓW
-
Wylej swój gniew!
-
Tu mówią kamienie
-
Czas się zatrzymał
-
Kim ja jestem
-
II. MOJA ULICA W SZTANADARACH
-
Pierwsza pieśń
-
Żegnaj, Kraju Rad
-
Na wieki
-
Jak nagie drzewo
-
III. POLSKO, POLSKO
-
Wschód
-
Ojczyzna
-
Wychowała nas ta sama ziemia
-
Pożegnanie