Kobiety małopolskiej „Solidarności”

Authors

Magdalena Maliszewska (ed)
Berenika Rewicka (ed)

Synopsis

Minęły 42 lata od wprowadzenia stanu wojennego. Wielu bohaterów tamtych czasów nie ma już między nami, a w każdej chwili mogą odejść następni. O ile udział mężczyzn w tamtych wydarzeniach i ich zaangażowanie w podziemną działalność i niezależny ruch wydawniczy jest stosunkowo dobrze opracowany, o tyle udział kobiet, ich motywacje do podziemnej działalności, przeżycia z tamtego okresu, dylematy oraz dalsze losy wciąż jeszcze czekają na opisanie. Książka Kobiety małopolskiej „Solidarności” stara się choć w niewielkim stopniu wypełnić tę lukę dzięki zebraniu kilkunastu relacji kobiet i o kobietach z Małopolski, które w latach 1980-1981 aktywnie zaangażowały się w działalność legalnej „Solidarności”, po wprowadzeniu stanu wojennego były internowane, a następnie brały czynny udział w działalności podziemnej (druku, kolportażu, pomocy rodzinom internowanych, organizowaniu podziemnych struktur). Mroczne lata stanu wojennego pokazały ich niezłomną postawę, ale też przyczyniły się do wielu osobistych i rodzinnych tragedii. Mimo to bohaterki tej książki nie załamały się, cały czas wierząc, że ich walka doprowadzi nas do wolnej Polski.

Chapters

  • Pokolenie „Solidarności” .......... 5
  • Od redakcji .......... 7
  • Wstęp .......... 9
  • Niczego nie żałuję z tamtych lat .......... 11
    Ewa Andrzejewska
  • Mieliśmy poczucie, że dzieje się coś nadzwyczajnego .......... 35
    Liliana Batko-Sonik
  • Wszystko robiłam absolutnie bezinteresownie .......... 57
    Anna Fryjewicz
  • Młodzieży bym powiedziała: „Nie dajcie się!” .......... 79
    Janina Gościej
  • Nigdy nie należy rezygnować z obrony wartości, które się wyznaje .......... 101
    Maria Grčar
  • Zachłysnęliśmy się wolnością… .......... 117
    Una Gurawska-Mach
  • Nielegalna patriotka .......... 139
    Fryderyka Łazarów
  • Dla innych dałaby się pokroić żywcem .......... 157
    Muzia Sierotwińska-Rewicka
  • Zawsze musi być garstka ludzi, od których się wszystko zaczyna .......... 179
    Danuta Skóra
  • Bez znajomości historii nie ma teraźniejszości .......... 197
    Dorota Stec-Fus
  • Nigdy nie dała się zastraszyć .......... 213
    Anna Szwed
  • Nienawiść dodawała mi skrzydeł .......... 233
    Ewa Tarnawska-Wiejacha
  • Chciałabym, by młodzi ludzie kochali Polskę .......... 253
    Barbara Tarnowska
  • Zawsze buntowałam się przeciwko krzywdzie i niesprawiedliwości .......... 271
    Anna Wierzbicka-Bogacz
  • Nasze działanie było przedłużeniem tego, co wynieśliśmy z domu i z harcerstwa .......... 293
    Elżbieta Zięba

Author Biographies

Magdalena Maliszewska

W latach 80. w trakcie sudiów na UJ związała się z opozycją demkratyczną i niezależnym ruchem wydawniczym. Była m.in. członkiem Ruchu „Wolność i Pokój" i jednym z redaktorów podziemnego pisma „Wybór". W 1990 r. założyła pierwszą w Krakowie prywatną księgarnię, promującą niezależne wydawnictwa, a potem przez 20 lat prowadziła małą firmę reklamową specjalizującą się w promocji książek i redagowaniu tekstów. Od 1990 r. jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, współpracuje okazjonalnie z prasą regionalną i polonijną. Działa takż w Stowarzyszeniu NZS 1980 oraz Stowarzyszeniu Krakowski Klub Wtorkowy. Ostatnio wydała swoją pierwszą powieść Zimny wiatr.

Berenika Rewicka

Absolwentka Katedry Porównwczych Studiów Cywilizacji na Wydziale Filozoficznym UJ oraz filologii angielskiej na UP w Krakowie. Przez wiele lat mieszkała w Kalifornii, gdzie ukończyła liceum, studium dziennikarskie oraz prywatną szkołę grafiki komputerowej. Mieszkała też w Norwegii, wśród fiordów północy, a po latach wróciła do kochanego Krakowa. Pracuje jako starszy wykładowc języka angielskiego w Jagiellońskim Centrum Językowym UJ. Jest autorką kilku książek, m.in. napisanych wspólnie z mamą Muzią Sierotwińską-Rewicką wspomnienń Internowana - pamiętnik podwójnie pisany.

Ewa Andrzejewska

Ur. 19 X 1947 r. w Gdańsku. Absolwentka Politechniki Gdańskiej, Wydziału Architektury. W latach 1971-1972 asystent na Wydziale Architektury PG; 1972- 1973 plastyk w Muzeum Zamkowym w Malborku; 1973-1976 architekt w Inwestprojekcie w Koszalinie, 1976-1979 w Iwestprojekcie w Nowym Sączu, 1979-1989 w Wojewódzkim Biurze Projektów w Nowym Sączu.
Od 1980 r. w „Solidarności”, członek Komitetu Założycielskiego w Wojewódzkim Biurze Projektów w Nowym Sączu. W latach 1980-1984 autorka i drukarz ulotek, plakatów; kolporterka wydawnictw niezależnych, m.in. „Gońca Małopolskiego”, „Robotnika”, „Wiadomości Nowosądeckich”, ulotek, książek, cegiełek. W 1980 r. współzałożycielka biblioteki wydawnictw niezależnych, prowadzonej do 1989 r. W latach 1981-1984 działaczka w strukturach podziemnej „S”; w XII 1981 r. uczestniczka zbierania informacji nt. represjonowanych oraz akcji ulotkowych i plakatowania. Organizatorka pomocy rodzinom represjonowanych. 13-19 IV 1984 r. aresztowana, przetrzymywana w Wojewódzkim Urzędzie Spraw Wewnętrznych w Nowym Sączu i Krakowie. 16 V-27 VII 1984 ponownie aresztowana, przetrzymywana w Areszcie Śledczym w Krakowie przy ul. Montelupich; zwolniona na mocy amnestii; przy drugim zatrzymaniu uprowadzona przez funkcjonariuszy SB podczas przewożenia jej ze szpitala do szpitala. Inwigilowana przez SB. 23 III 1989 – 1991 członek KO „S” w Nowym Sączu. W latach 1989-1992 inspektor w Urzędzie Rejonowym w Nowym Sączu, 1992-2009 inspektor w Urzędzie Miejskim w Nowym Sączu; od 2009 r. na emeryturze.

Liliana Batko-Sonik

Absolwentka UJ – kierunek filologia polska. Uczestniczka seminariów w Duszpasterstwie Akademickim „Beczka”. W 1976 r. zaangażowana w pomoc dla robotników z Ursusa i Radomia. Po śmierci Stanisława Pyjasa współorganizowała bojkot juwenaliów; w jej mieszkaniu w nocy 14/15 V 1977 r. powstał Studencki Komitet Solidarności, którego została rzeczniczką.
Uczestniczka najważniejszych akcji SKS-u. Współpracowała z KOR-em. Podczas I pielgrzymki Jana Pawła II do Polski (1979) współorganizatorka niezależnego biuraprasowego. Wielokrotnie zatrzymywana, rewizje w mieszkaniu.
Od 14 XII 1981 r. prowadziła punkt informacyjny dla rodzin osób internowanych. W 1984 r. wyjechała do Francji. W 1987 r. współzałożycielka chrześcijańskiego radia nadającego po rosyjsku oraz stowarzyszenia SOS Aide aux Malades Polonais. Współpracowała z rozgłośnią Radio France Internationale i „Tygodnikiem Powszechnym”. Od 1996 r. w Polsce. Prezes stowarzyszenia Instytut Dziedzictwa. Od 2009 r. przewodnicząca Komisji Informacji Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. Od 2009 r. członek honorowy Stowarzyszenia NZS 1980.
Współautorka serii edukacyjnej „Wielcy Malarze”. Publikowała w „Rzeczpospolitej”, „Dzienniku Polskim”, „Gazecie Wyborczej”, „Znaku”. Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

Anna Fryjewicz

Ur. 6 XI 1941 r. w Zakopanem, zm. 3 VIII 2020 r. Ukończyła Liceum Pedagogiczne w Zakopanem, nauczycielka nauczania początkowego. Od końca lat 50. do 1962 r. drużynowa w ZHP.
Poetka, autorka m.in. wierszy poświęconych księdzu Jerzemu Popiełuszce. W latach 1962-1974 przedszkolanka w Zakopanem i w Krakowie, 1974-1982 nauczycielka w świetlicy w hotelu Kasprowy w Zakopanem. W 1982 r. przeszła na rentę z przyczyn politycznych.
Od października 1980 r. w „S”, inicjatorka (wraz z mężem Krzysztofem) powstania Komitetu Założycielskiego „S” w hotelu Kasprowy w Zakopanem. Przewodnicząca KZ „S” przy hotelach Orbisu w Zakopanem. W 1981 r. delegat na rozmowy branżowe przy KK „S” w Sopocie oraz reprezentantka Zakopanego na I regionalnym zjeździe „S” Małopolska w Tarnowie.
Współorganizatorka i członek Duszpasterstwa Ludzi Pracy u ojców Pallotynów na Krzeptówkach.
Po 13 XII 1981 r. miesiąc w ukryciu. Od 1982 r. współorganizatorka i działaczka Komitetu Pomocy Internowanym. Kolporterka wydawnictw podziemnych. Śledzona, przesłuchiwana. Organizatorka wraz z mężem (we współpracy z krakowską kurią) pobytu w Zakopanem rodzinom represjonowanych z całej Polski, bezpłatnie udostępniała swój dom na ich wypoczynek. Uhonorowana Krzyżem Wolności i Solidarności oraz medalem „Za Zasługi dla Małopolskiej Solidarności”.

Janina Gościej

Ur. 15 XII 1942 r. w Warszawie. Absolwentka filologii polskiej UJ. W latach 1967-1989 nauczycielka języka polskiego w szkołach w Zakopanem. Od IX 1980 r. w „S”; od IX 1980 r. przewodnicząca KZ „S” Pracowników Oświaty i Wychowania przy Zespole Szkół Sportowych w Zakopanem. Przewodnicząca MKZ „S” Pracowników Oświaty i Wychowania Zakopanego i Podtatrza. 31 X 1980 r. weszła w skład MKK „S” w Zakopanem. Przedstawiciel MKK w zarządzie MKZ Małopolska. Delegat na I WZD Regionu Małopolska. Współorganizatorka Duszpasterstwa Nauczycieli przy kościele oo. Pallotynów i Duszpasterstwa „S” przy kościele oo. Bernardynów w Zakopanem. W latach 1981-1989 prowadziła bibliotekę i kolportaż wydawnictw niezależnych. 29 XII 1981 r. zatrzymana, 31 XII 1981 r. internowana. Zwolniona 21 III 1982 r. W latach 1982-1989 przewodnicząca podziemnych struktur nauczycielskiej „S” w Zakopanem; 1983-1989 przewodnicząca TKM „S” w Zakopanem obejmującej część zakładów pracy. Od 15 IV 1989 r. członek prezydium KO „S” województwa nowosądeckiego, przewodnicząca KO „S” w Zakopanem. W 1989 r. organizatorka Społecznej Rady Edukacji. 5 X 1989 – II 1990 przewodnicząca MKK NSZZ „S”. Na II WZD wybrana do ZR Małopolska, delegat na II KZD. W latach 1990-1994 kurator oświaty i wychowania województwa nowosądeckiego.
1991-1993 senator RP II kadencji z listy „S”. 1994-1997 wicedyrektor Społecznego Liceum Ogólnokształcącego w Zakopanem. 1995-2000 w Stowarzyszeniu Rodzin Katolickich. 1996-2000 dyrektor Katolickiej Szkoły Podstawowej w Zakopanem. W 1996 r. założycielka zespołu szkół prywatnych.

Maria Grčar

Ur. 19 IV 1934 r. w Wilnie, zm. 26 X 2021 r. w Krakowie. Pochodziła z rodziny polsko-słoweńskiej. Ukończyła II Liceum im. M. Kopernika w Cieszynie. W latach 1951-1953 studiowała psychologię na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Ukończyła Wydział Psychologii na UJ i tam też zrobiła doktorat.
W latach 1967-1993 pracowała w Instytucie Ekspertyz Sądowych. W 1995 r. założyła Stowarzyszenie Psychologów Sądowych w Polsce. Autorka wielu wybitnych ekspertyz i opracowań.
Po wprowadzeniu stanu wojennego związała się opozycją. W latach 1983-1986 zajmowała się transportem książek z Instytutu Literackiego w Paryżu we współpracy z Janem Krawczykiem z Norwegii. W 1986 r. wstąpiła do Konfederacji Polski Niepodległej – rekomendowana przez dr. Janusza Kutybę.
W latach 1987-1991 była redaktorem naczelnym „Opinii Krakowskiej”, organu II obszaru KPN, we współpracy m.in. z Andrzejem Izdebskim, Stanisławem Palczewskim, Andrzejem Zagórskim i Andrzejem Kostrzewskim. Współpracowała także z Solidarnością Walczącą.
Po 1989 r. dwukrotnie bez powodzenia kandydowała z ramienia KPN-u do senatu: w 1989 r. – z Kielc, w 1991 r. – z Tarnowa.

Una Gurawska-Mach

Ur. 14 X 1959 r. w Bielsku-Białej. Absolwentka geofizyki na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Działaczka NZS AGH, od IX 1980 do III 1981 r. kierowała Komisją Kultury KZ NZS AGH. Po 13 XII w konspiracyjnych strukturach RO NZS, w latach 1983-1984 ukrywała się. Działaczka zarówno struktur podziemnych NZS, RO NZS, jak i „S”.
Kolporterka, łączniczka, koordynatorka podziemnego radia, organizatorka kolportażu prasy z Krakowa do Bielska-Białej, Warszawy, Wrocławia, Gdańska. Koordynatorka współpracy między NZS i „S”. Przekazywała informacje do pism podziemnych, m.in. „Hutnika”, „Aktualności”, „Biuletynu Małopolskiego”, „Obserwatora Wojennego”, „Solidarności Hutników”, „Barykady”. W 1989 r. zaangażowana w kampanię wyborczą Jana Rokity. W 1992 r. wycofała się z działalności społeczno-politycznej i założyła własną firmę.
Odznaczona medalem „Za Zasługi dla Małopolskiej Solidarności”, medalem „Niezłomnym w Słowie”, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalem „Dziękujemy za Wolność”.

Fryderyka Łazarów

Ur. 10 VI 1941 r. w Kaaden (ówczesne niemieckie Sudety, obecnie Czechy). Po wyjściu za mąż za Polaka Macieja Łazarowa w 1970 r. przyjechała do Krakowa. Absolwentka Studium an der Hochschule für Grafik Und Buchkunst (Akademii Sztuk Pięknych) w Lipsku, dyplomowany grafik.
W Polsce zajmowała się malarstwem i grafiką (kilka autorskich wystaw, ilustracje do książek). Członek Związku Polskich Artystów Plastyków.
Po 13 XII 1981 r. działaczka podziemia: ukrywanie w domu poszukiwanych przez SB opozycjonistów, prowadzenie drukarni, punktu kolportażowego i skrzynki informacyjno-kontaktowej. Autorka wielu grafik i plakatów (przeważnie linoryty) dla podziemia, w tym we IX 1982 r. pierwszego plakatu SW. Od 1982 r. w strukturze Porozumienia Prasowego Solidarność Zwycięży, współpracowniczkaSW oraz pism środowiskowych: „Zomorządność” i „Kurierek B”. W 1989 r. krytyk i przeciwniczka Okrągłego Stołu.Odznaczona honorowymi medalami: „Semper Fidelis” (Krzyż Solidarności Polskich Kombatantów), „Za Zasługi dla Małopolskiej Solidarności” (z okazji 25-lecia powstania związku) oraz „Pro Memoria Prasy Podziemnej”.

Muzia Sierotwińska-Rewicka

Ur. 12 VI 1937 r. w Krakowie, zm. 13 X 2011 r. Ukończyła studia polonistyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie oraz studia muzyczne w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Pracowała jako nauczycielka języka polskiego. W 1968 r. straciła pracę w liceum w Nowej Hucie z powodu czynnego udziału w wydarzeniach marcowych. W 1980 r. była jedną z trzynastu osób – założycieli NSZZ „S” w Małopolsce. Pracowała w Sekcji Informacji, pisała do „Gońca Małopolskiego”. 13 XII 1981 r. została internowana i była przetrzymywana w więzieniach Krakowa, Kielc, Gołdapi, Darłówka i Łodzi do VII 1982. W 1982 r. podjęła decyzję o emigracji. W USA aktywnie działała w Ruchu Społeczno-Politycznym „Pomost”. Pisała artykuły do nowojorskiego „Nowego Dziennika”, była stałym korespondentem Radia Wolna Europa oraz lektorem wiadomości w Polskiej Stacji Radiowej w Los Angeles. W 1993 r. powróciła do Krakowa i kontynuowała zawód nauczyciela języka polskiego. Rozpoczęła też działalność w strukturach Unii Demokratycznej, a następnie Unii Wolności. W 2004 r. została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, a w 2008 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2015 r. pośmiertnie otrzymała Krzyż Wolności i Solidarności. Napisała dwie książki.

Danuta Skóra

Z domu Sotwin, ur. 9 V 1957 r. w Krakowie. Absolwentka polonistyki na UJ. Członek SKS. W maju 1977 r. współorganizatorka manifestacji (tzw. czarnego marszu) po śmierci Stanisława Pyjasa. Od X 1980 do IX 1981 r. w NZS. W latach 1981-1990 nauczycielka języka polskiego
w Szkole Podstawowej nr 123 w Krakowie. Od IX 1981 r. w „S”; przewodnicząca KZ w swojej szkole. W 1982 r. zwolniona z pracy, przywrócona wyrokiem Sądu Pracy. Od 1982 r. organizatorka pomocy dla internowanych i ich rodzin. W latach 1990-1993 zastępca redaktora naczelnego w Polskim Radiu w Krakowie. Od 1994 r. pracownik Społecznego Instytutu Wydawniczego Znak, od 1997 r. dyrektor, członek zarządu wydawnictwa. W latach 2003-2006 wiceprezes Rady Polskiej Izby Książki. W lutym 2002 r. współzałożycielka Stowarzyszenia Maj 77. W 2007 r. odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Dorota Stec-Fus

Ur. 23 X 1954 r. w Krakowie. Absolwentka polonistyki UJ, w latach 1977-1980 studentka Wydziału  Socjologii UJ.
Od 1980 r. w NZS UJ; współzałożycielka i redaktor „Biuletynu NZS UJ”. Od V 1981 r. pracownik Sekcji Informacji MKZ Małopolska (potem ZR Małopolska), dziennikarka pism „Goniec Małopolski” i „Aktualności”. Po 13 XII 1981 r. w ukryciu. W latach 1982-1984 współredaktor „Kroniki Małopolskiej”. Współorganizatorka struktur podziemnych, m.in. Międzydzielnicowego Komitetu Strajkowego Grzegórzek, Krowodrzy, Podgórza i Śródmieścia. W maju 1983 r. została koordynatorem MKS-u. W VIII 1987 r. zatrzymana przez SB przy transporcie offsetu z Warszawy do Krakowa. Od 1988 r. współpracowała z Franciszkańską Wspólnotą Ekologiczną. W latach 1990-1992 członek Państwowej Rady Ochrony Środowiska. 1990- 1991 dziennikarka „Czasu Krakowskiego”, 1991-1994 „Gazety Krakowskiej”, od 1994 r. redaktor „Dziennika Polskiego”. W 2000 r. utworzyła Związek Zawodowy
Dziennikarzy i Fotoreporterów Wydawnictwa Jagiellonia S.A. (wydawcy „Dziennika Polskiego”). Obecnie wiceprzewodnicząca NSZZ „S” w krakowskim oddziale Polska Press Grupa, w skład którego wchodzi „Dziennik Polski”. Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Zasłużonego dla Małopolskiej Solidarności.

Anna Szwed

Ur. 3 III 1955 r. w Bielsku-Białej, zm. 28 I 2002 r. w Krakowie. Absolwentka UJ, polonistka. W latach 1982-1984 studiowała filozofię na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.
Od 1976 r. związana z opozycją, współpracowniczka KOR-u, działaczka SKS-u. Prowadziła działalność samokształceniową wśród uczniów starszych klas licealnych i studentów. Kolporterka wydawnictw niezależnych, członek redakcji niezależnego pisma studenckiego „Indeks”, współorganizatorka biblioteki SKS-u. Wielokrotnie zatrzymywana i przesłuchiwana przez SB. We wrześniu 1980 r. zorganizowała punkt informacyjny wolnych związków zawodowych. We wrześniu 1980 r. współorganizatorka MKZ Kraków, od jesieni w MKZ Małopolska. Tworzyła Wszechnicę Związkową i kierowała nią, organizowała kursy dla nauczycieli z zakresu historii oraz literatury.
13 XII 1981 r. internowana w Ośrodku Odosobnienia w Kielcach-Piaskach i Gołdapi, zwolniona w czerwcu 1982 r. Do 1989 r. pozbawiona możliwości zatrudnienia. Prowadziła działalność podziemną w środowisku robotniczym Nowej Huty.
W latach 1989-1999 nauczycielka w Zespole Szkół Budowlanych i w Zespole Szkół Odzieżowych nr 2 w Krakowie, w 2000 r. przeszła na rentę. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Orderem Odrodzenia Polski, a także medalem „Dziękujemy za Wolność”.

Ewa Tarnawska-Wiejacha

Ur. 29 III 1945 r. w Krakowie. W latach 1964-1967 studiowała na Wydziale Instrumentalnym PWSM w Krakowie. Absolwentka Wydziału Prawa UJ.
W latach 1966-1971 nauczycielka gry na skrzypcach w szkole muzycznej I stopnia w Krakowie. W latach 1973-1979 nauczycielka gry na skrzypcach w WSP w Kielcach.
W 1985 r. zrobiła aplikację adwokacką i jako adwokat pracowała nieprzerwanie do 2016 r.
Współpracowała z SW, Porozumieniem Prasowym „Solidarność Zwycięży”, udzielała schronienia ukrywającym się działaczom „S”, udostępniała pomieszczenia na druk prasy niezależnej, prowadziła kolportaż książek i czasopism podziemnych.

Barbara Tarnowska

Ur. 20 XI 1934 r. we wsi Kościelisko k. Zakopanego. Absolwentka Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Łodzi (1956). Po studiach odbyła staż w szpitalu w Zakopanem. Po ukończeniu stażu pracowała nadal w tym szpitalu, w Pogotowiu Ratunkowym i Stacji Krwiodawstwa. W latach 60. ukończyła dwie specjalizacje (pediatria, transfuzjologia). Kierownik Punktu Krwiodawstwa w Zakopanem. Od 1994 r. na emeryturze. Od 1980 r. w NSZZ „S”. Przewodnicząca Komitetu Założycielskiego, a następnie od 16 X 1980 r. przewodnicząca Komisji Zakładowej w Zespole Opieki Zdrowotnej.
Pełniła też funkcję wiceprzewodniczącej Miejskiej Komisji Koordynacyjnej związku. Uczestniczyła w krajowych zjazdach delegatów „S” jako delegat Zakopanego. 3-5 XI 1981 r. delegat na I krajowy zjazd NSZZ „S” Służby Zdrowia w Gdańsku. Współorganizatorka Samorządu Lekarskiego na terenie Zakopanego oraz delegat na I Krajowy Zjazd Izb Lekarskich. W 1989 r. działaczka KO „S”. W 1991 r. współzałożycielka Tatrzańskiej Fundacji Pomocy Społecznej. W wyborach samorządowych w 1994 r. wybrana do Rady Miasta Zakopane, pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Rady Miasta. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Wolności i Solidarności.

Anna Wierzbicka-Bogacz

Ur. 25 V 1951 r. w Krakowie. Absolwentka bibliotekoznawstwa w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie.
W latach 1972-1992 zatrudniona w AGH w Krakowie na stanowisku inżynieryjno-technicznym.
Od jesieni 1980 r. w „S”, szef Komisji Wydziałowej Wydziału Elektrycznego pracowników inżynieryjno-technicznych AGH, później członek KZ.
Po 13 XII 1981 r. uczestniczka strajku w AGH, następnie członek nieformalnej struktury „S” działającej przy AGH. Na początku 1982 r. (wraz z Robertem Kaczmarkiem i Ksawerym Bogaczem) wydawca pierwszego numeru „Kroniki Małopolskiej”.
Zaangażowana w działalność wydawniczą (głównie wydawanie „Kroniki Małopolskiej”, druk książek i ulotek), w prowadzenie biblioteki wydawnictw niezależnych oraz punktu kolportażowego w AGH dla środowiska akademickiego i studentów AGH. Kilkakrotnie przesłuchiwana, zatrzymana po manifestacji w Nowej Hucie i skazana na karę grzywny. Od 1992 r. właścicielka firmy Bis 2.

Elżbieta Zięba

Z domu Małecka, tarnowianka, córka Józefa Małeckiego, żołnierza AK, ur. w 1944 r. w Tarnowie. Ukończyła SN i UJ. Pracowała w PDDz w Zbylitowskiej Górze i w Tarnowie, w WBP, w II SN i Kuratorium Oświaty w Tarnowie. Od 1999 r. na emeryturze. Radna Sejmiku Województwa Małopolskiego I, II i III kadencji. Współzałożycielka i działaczka KIK, współzałożycielka i prezes oddziału Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, członek zarządu „ARKI” Poradni Specjalistycznej i Telefonu Zaufania, członek zarządu koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, członek zarządu Katolickiego Centrum Edukacji Młodzieży KANA. Działaczka Duszpasterstwa Rodzin. W 1980 r. założycielka komórki NSZZ „S” w PBW, w 1989 r. założycielka „S” w II SN. W 1989 r. przewodnicząca KO „S” w dzielnicy Starówka. Członek Obywatelskiego Porozumienia Osób i Organizacji na rzecz Tradycji i Niepodległości, członek rad społecznych Szpitala św. Łukasza, Centrum Medycznego KOL-MED, Muzeum Okręgowego w Tarnowie (kilka kadencji) oraz Małopolskiej Rady Pożytku Publicznego, Małopolskiej Rady Polityki Prorodzinnej, Małopolskiej Rady Edukacyjnej, Rady Programowej MCDN (jedną kadencję). Odznaczona Medalem KEN, Złotym Krzyżem Zasługi, odznaczeniem „Lumen Mundi”, Odznaką Honorową Sybiraka, Nagrodą Województwa Małopolskiego dla Osób Działających na Rzecz Dobra Innych „Amicus Hominum”, medalem Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego „Pro Publico Bono”, medalem „Dziękujemy za Wolność”.

Maliszewska-Rewicka-Kobiety-malopolskiej-Solidarnosci

Published

January 16, 2024

Categories

Details about the available publication format: PDF (The lowest price over the last 30 days: 45 PLN)

PDF (The lowest price over the last 30 days: 45 PLN)

ISBN-13 (15)

978-83-8368-041-5

Details about the available publication format: Paperback

Paperback

ISBN-13 (15)

978-83-8368-040-8