Reżimy dziedzictwa. O krakowskiej Rękawce .......... 27

Celem artykułu jest przedstawienie propozycji teoretycznej w badaniach nad dziedzictwem religijnym. Czerpiąc z refleksji Michela Foucaulta nad reżimami prawdy, autorka rozwija koncepcję reżimów dziedzictwa (zob. Bendix, Eggert, Peselmann 2012; de Cesari 2012; Geismar 2015) w odniesieniu do studiów nad roszczeniami religii mniejszościowej do obecności w sferze publicznej. Badania etnograficzne stanowiące podstawę rozważań teoretycznych zostały przeprowadzone w 2018 roku podczas święta Rękawki w Krakowie. Współcześnie Rękawka składa się z dwóch równoległych wydarzeń. Pierwsze to rekonstrukcja rytuałów słowiańskich z X wieku zorganizowana na kopcu Kraka, drugie to rzymskokatolicki odpust odbywający się na sąsiednim wzgórzu. Obie części przedstawiane są jako elementy krakowskiego dziedzictwa. Różny jest jednak sposób, w jaki pojęcie dziedzictwa używane jest w stosunku do tych dwóch wydarzeń, dzięki czemu można uchwycić zarówno wzajemne zależności między aspektami świeckich i religijnymi dziedzictwa, jak też miejsce religii – rodzimowierstwa oraz rzymskiego katolicyzmu – w procesie budowania dziedzictwa w Polsce.