Składnia żądania we współczesnej polszczyźnie mówionej
Słowa kluczowe:
syntax, Polish language, spoken languageStreszczenie
Badania składni języka mówionego wymagają zastosowania podwójnej perspektywy metodologicznej. Z jednej strony stosuje się opis funkcjonalny struktury językowej, z drugiej natomiast sam materiał językowy i cel badawczy narzucają podejście pragmalingwistyczne. Powoduje to poszerzenie zakresu pojęcia składni oraz stawia przed badaczem trudne zadanie pogodzenia terminów ściśle gramatycznych i semantycznych z pragmalingwistycznymi, takimi jak: intencja, illokucja, funkcja performatywna, moc illokucyjna.
Przedmiotem opisu są wypowiedzi językowe, które pełnią funkcję impresywną (konatywną), czyli służą do sterowania działaniami i zachowaniami partnerów interakcji społecznej w ramach określonego typu kontaktu komunikacyjnego. Wypowiedzi językowe spełniające tę funkcję określa się mianem wypowiedzi żądających lub, krótko, żądań. Takie właśnie wypowiedzi są przedmiotem opisu. Można je nazwać językowymi sposobami sterowania zachowaniami oraz pobudzania do działań. Występują one w komunikacji mówionej, ale również w tekstach pisanych. W niniejszym opracowaniu zostaną omówione tylko te żądania (wypowiedzi sterujące i pobudzające), które są używane we współczesnej polszczyźnie w komunikacji mówionej, zwanej też bezpośrednią lub „twarzą w twarz”.
Rozdziały
-
TABLE OF CONTENTS
-
Od Autorki .......... 7
-
Wstęp .......... 9
-
Wykaz skrótów i symboli używanych w pracy .......... 17
-
Rozdział 1. Pragmalingwistyczna i składniowa charakterystyka żądań .......... 19
-
Rozdział 2. Podstawowe schematy pojedynczych wypowiedzeń żądających .......... 31
-
Rozdział 3. Żądania wyrażone wypowiedzeniem złożonym .......... 103
-
Rozdział 4. Żądania bezpośrednie a pośrednie – podsumowanie .......... 127
-
Rozdział 5. Żądanie jako akt mowy .......... 141
-
Uwagi końcowe .......... 159
-
Literatura .......... 161
