Szkolnictwo oraz nauka pisma w Sumerze w III tys. p.n.e. .......... 11

Niniejsza praca stanowi próbę analizy szkolnictwa i nauki pisma w Sumerze w III tys. p.n.e. Artykuł ma na celu zbadanie przyczyn powstania systemu edukacji, przebiegu procesu nauczania oraz roli, jaką kształcenie odgrywało w społeczeństwie. W IV tys. p.n.e. cywilizacja sumeryjska doświadczyła potężnych przemian demograficznych i technicznych, co doprowadziło do potrzeby rozwoju administracyjnego oraz usprawnienia zarządzania gospodarką. Pismo stało się niezbędnym narzędziem organizacji życia społecznego, przekazu wiedzy oraz utrzymywania wyrafinowanego systemu religijnego. Ze względu na złożoność sumeryjskiego systemu pisma jego nauka wymagała organizacji specjalistycznych szkół dla skrybów zwanych edubba, czyli „dom tabliczek”, gdzie przez lata uczono przyszłych urzędników, kapłanów i władców. Nauczanie pisma w starożytnym Sumerze jednak nie ograniczało się do nauki technicznego spisywania i zapamiętywania wyrazów. W szkołach kształcono przyszłych uczonych w różnych dyscyplinach, takich jak literatura, matematyka czy nauki przyrodnicze. Edukacja nie była powszechnie dostępna – do szkół uczęszczali głównie przedstawiciele wyższych warstw społecznych. Źródła historyczne wskazują, że w sumeryjskich szkołach stosowano kary cielesne, a nauczanie odbywało się pod ścisłym nadzorem surowych nauczycieli. Choć nauka była trudna i wymagająca, ukończenie szkoły skrybów zapewniało prestiż i otwierało drogę do kariery w zawodach takich jak urzędnik czy kapłan. Co więcej, to właśnie skrybom i ich umiejętnościom spisywania zawdzięczamy dzisiejszą wiedzę o Sumerach, która została utrwalona na tabliczkach glinianych.