Między respondere i imputatio: Martina Heideggera i Józefa Tischnera hermeneutyka odpowiedzialności w horyzoncie ontologii, agatologii i aksjologii. Część II, III
Streszczenie
Mimo iż odpowiedzialność stała się obecnie powszechnie używanym, to jednak dopiero od niedawna zaczęto się nią zajmować z perspektywy badawczej. Najczęściej jest rozumiana jako odpowiadanie za popełniony czyn czy podjętą decyzję, tymczasem to przede wszystkim próba odpowiedzi na podstawowe odniesienie człowieka do siebie i innych ludzi. W niniejszej książce omawiany jest problem odpowiedzialności u Heideggera, który wiąże się z ontologicznym pytaniem o własne bycie. Dopiero na gruncie bycia możliwe jest ujęcie kluczowego pojęcia w sensie etycznym czy prawnym. Heidegger wprawdzie nie zajmuje się odpowiedzialnością w tych właśnie znaczeniach, ale przedstawia ją na bazie źródłowego doświadczenia własnego życia.
Rozdziały
-
SPIS TREŚCI
-
CZĘŚĆ DRUGA. TISCHNER: HORYZONT AGATOLOGICZNY I AKSJOLOGICZNY. ODPOWIEDZIALNOŚĆ W HORYZONCIE SPOTKANIA
-
1. Wprowadzenie .......... 13
-
Rozdział I. Relacja między mną a Innym – droga od spotkania do potępienia .......... 25
-
Rozdział II. Odpowiedzialność w obliczu dramatu między człowiekiem a Bogiem – droga od potępienia do wybrania i usprawiedliwienia .......... 137
-
CZĘŚĆ TRZECIA. ODPOWIEDZIALNOŚĆ ETYCZNO-ANTROPOLOGICZNA A ONTOLOGICZNA
-
1. Wprowadzenie .......... 179
-
Rozdział I. Ontologiczny i agatologiczny wymiar odpowiedzialności .......... 197
-
Rozdział II. Ontologiczny i antropologiczny wymiar sumienia – przekazywanie [Überantworten] a odpowiedzialność .......... 211
