Przestrzenie komunikacji: Tom jubileuszowy dedykowany Profesor Jolancie Antas

Dr nauk humanistycznych, adiunkt na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół teorii języka, zwłaszcza jego modelu proponowanego przez językoznawstwo kognitywne – metodologię tę wykorzystuje w analizie komunikatów multimodalnych (Plakat jako przykład multimodalnego amalgamatu, 2016), tekstów poetyckich (Liście podzwaniające śmiercią… Sposoby konstruowania obrazów śmierci w poezji Haliny Poświatowskiej, 2007), naukowych (Znak językowy jako przykład metafory ontologicznej w nauce, 2005) i filozoficznych (Konceptualizacje JA i DRUGIEGO w filozoficznym i poetyckim dyskursie miłosnym, 2008), poszukując jednocześnie filozoficznych źródeł językoznawstwa kognitywnego (Conceptual metaphor – the idea of cognitive linguists or the idea of Ludwig Wittgenstein?, 2004, Ludwig Wittgenstein – nieobecny patron językoznawstwa kognitywnego, 2005), a także badając relacje między nim a innymi naukami (Kognitywizm – językoznawstwo otwarte?, 2011).

Dr hab., prof. UJ, językoznawczyni, profesor w Katedrze Teorii Komunikacji na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierowniczka kierunku studiów „język polski w komunikacji społecznej”, wykładowczyni Podyplomowego Studium Retoryki UJ, wykładowczyni w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Krakowie, Okręgowej Radzie Adwokackiej w Krakowie. Członkini Komisji Języka Religijnego przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów, Zespołu Retoryki i Komunikacji Publicznej oraz Zespołu Języka Religijnego przy Radzie Języka Polskiego, a także Polskiego Towarzystwa Językoznawczego. Autorka książek: Obraz. Słowo. Gest (2016), Niewerbalna struktura dialogu (2006), Schematy myśli wyrażane w gestach (2001), Retoryka podręczna (2005), Retoryka codzienna (2010) oraz Jak się dogadać, czyli retoryka codzienna (2018, współaut. Michał Rusinek). Wraz z Michałem Rusinkiem napisała książkę dla dzieci Co ty mówisz?! Magia słów, czyli retoryka dla dzieci (2013).

Dr hab., językoznawca, polonista. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, obecnie profesor w Instytucie Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk. Jest członkiem Komitetu Redakcyjnego Wielkiego słownika języka polskiego PAN oraz sekretarzem Zarządu Głównego Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego. Jego zainteresowania naukowe obejmują mediolingwistykę (ze szczególnym uwzględnieniem studiów nad językiem w filmie), stylistykę oraz semantykę i leksykografię współczesnej polszczyzny. Autor ponad 30 artykułów naukowych, a także monografii: Archaizmy leksykalne jako ewokanty dawności kulturowej i językowej w idiolekcie pisarskim Stanisława Wyspiańskiego. Analiza semantyczna i stylistyczno-funkcjonalna (2015), „Staropolszczyzna” filmowa. Osobliwości językowe jako wykładniki stylizacji historycznej w dziełach audiowizualnych (2020).

Prof. dr hab., emeryt. prof. zw. UJ, do 2017 r. kierownik Katedry Historii Literatury Staropolskiej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiej Akademii Umiejętności (2012–2018). Książki, m.in.: Pojęcie i problem „renesansu północnego” (1987), Renesans (1992, 2002), Słownik sarmatyzmu (2001, pomysł i współaut.), Powrót Europy (1999), Humanizm. Historie pojęcia (2009, pomysł i współaut.), Iter Polono-Belgo-Ollandicum. Cultural and Literary Relationships between the Commonwealth of Poland and the Netherlands in the 16th and the 17th Centuries (2007), O literaturze dawnej polskiej i europejskiej opowieść. Tradycje – kierunki – style (2021). Przekłady, m.in.: S.M. De Vries, Obrzędy i symbole Żydów (1999, 2000, 2001, 2006), E.R. Curtius, Literatura europejska i łacińskie średniowiecze (1997, 2005, 2018), M.Ch. Luzzato, Ścieżka sprawiedliwych (2005), B. Castiglione, Książka o dworzaninie (2018, 2020).

Dr hab., prof. UW. Pracuje w Instytucie Polonistyki Stosowanej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie kieruje Zakładem Retoryki i Mediów oraz Pracownią Retoryki Stosowanej. Autorka, współautorka i redaktorka czterech podręczników do kształcenia retorycznego: Retoryka (2008), Erystyka, czyli o sztuce prowadzenia sporów. Komentarze do Schopenhauera (2009), Ćwiczenia z retoryki (2010) i Retoryka negocjacji. Scenariusze (2018). Wiceprzewodnicząca Polskiego Towarzystwa Retorycznego. Autorka kilkudziesięciu publikacji naukowych poświęconych retoryce, w tym monografii autorskiej Retoryka debaty. Polskie wielkie debaty przedwyborcze 1995–2010 (2015).

Dr nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, adiunkt w Katedrze Teorii Komunikacji na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Uczennica prof. Jolanty Antas. Autorka książek Mowne zachowania magiczne w ujęciu pragmatyczno-kognitywnym (2002), Inskrypcje w przestrzeni miejskiej. Studium pragmalingwistyczne (2010), licznych artykułów, m.in. dotyczących komunikacji w mediach społecznościowych, mechanizmów i gatunków humorystyczno-ludycznych w sieci, funkcji magicznej i mitycznej komunikacji, a także redakcji prac zbiorowych. Zainteresowania badawcze: komunikacja medialna, semiotyka komunikacji, semiotyka ciała, nieoczywiste funkcje języka i komunikacji – mit, magia, ludyczność, humor. Prowadzi zajęcia z zakresu komunikacji medialnej, semiotyki, funkcji języka i komunikacji.

Prof. (Vrije Universiteit Amsterdam, Holandia), światowej sławy specjalista w dziedzinie badań nad językiem. Skupia się zarówno na języku pisanym, jak i języku mówionym, z uwzględnieniem towarzyszących mu zachowań niewerbalnych, takich jak gest. Profesor Cienki zajmuje się również badaniami nad dynamiczną komunikacją multimodalną, jest autorem licznych publikacji w międzynarodowych czasopismach i pracach zbiorowych. Celem jego badań jest przede wszystkim przybliżenie procesów kognitywnych zachodzących w umyśle. Autor i redaktor wielu prac, m.in.: Body – Language – Communication: An International Handbook on Multimodality in Human Interaction (t. 1: 2013, t. 2: 2014), Cognitive linguistics, gesture studies, and multimodal communication (2016) czy Image schema and gesture (2005).

Prof. dr hab., psycholożka, logopedka – pracuje w Katedrze Logopedii i Zaburzeń Rozwoju na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Wypromowała 14 doktorantów. Jest dyrektorem merytorycznym Centrum Metody Krakowskiej. Zainteresowania naukowe: autyzm, dysleksja, dwu- i wielojęzyczność, nabywanie i rozwój systemu językowego dzieci z zaburzeniami komunikacji. Jest twórczynią Symultaniczno-Sekwencyjnej Nauki Czytania®, wykorzystywanej w przedszkolach, szkołach, poradniach w Polsce, w Międzynarodowej Szkole CSI w Lyonie, w Szkole SEN w Dublinie. Stworzoną przez siebie Metodę Krakowską opisała w książkach: Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju dzieci. Z perspektywy fenomenologii, neurobiologii i językoznawstwa (2016) oraz Neurobiologiczne podstawy rozwoju poznawczego: Słuch (2018), Wzrok (2019), Ruch (2020), Język (2022). Razem z prof. Martą Korendo stworzyła pierwszy polski wystandaryzowany i znormalizowany test przesiewowy do badania zagrożenia dysleksją SWM dla dzieci od 3. do 7. roku życia.

Dr, językoznawczyni. Pracuje w Katedrze Teorii Komunikacji Uniwersytetu Jagiellońskiego, wykłada również w Podyplomowym Studium Retoryki UJ oraz w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury. Członkini Polskiego Towarzystwa Językoznawczego oraz Zespołu Języka Religijnego Rady Języka Polskiego. Jurorka Olimpiady Literatury i Języka Polskiego, a także jurorka w konkursach krasomówczych. Autorka monografii naukowych Komplement i komplementowanie jako akt mowy i komunikacyjna strategia (2004), Językowe rytuały tworzenia więzi interpersonalnej (2010) oraz Ciało – kultura – sacrum. Semantyka i pragmatyka gestu kultowego na przykładzie wybranych kinezycznych znaków liturgii katolickiej (2022). Pracowała również jako redaktorka Wielkiego słownika języka polskiego opracowywanego w Instytucie Języka Polskiego PAN. Jej zainteresowania naukowe obejmują semantykę i pragmatykę mowy, retorykę, teorię komunikacji, komunikację niewerbalną, grzeczność językową, język religijny i język prawa.

Dr hab., prof. UJ, kierowniczka Zakładu Lingwistyki Komputerowej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zainteresowania naukowe: semantyka leksykalna, lingwistyka komputerowa, neurolingwistyka, diagnostyka zaburzeń mowy, język na tle procesów poznawczych. Wybrane książki autorskie: Diagnosing Dysarthria in Adults: A New Speech Assessment Method for Polish, English, and Spanish (Beyond Language, vol. 3, 2020), Eksperymentalna sieć leksykalna języka polskiego (2017). Wybrane artykuły autorskie: Neurolingwistyczna ocena stanu mowy w dyzartrii (2021), Powiązania syntagmatyczne w sieciach leksykalnych na przykładzie leksemu „matka” (2021), Konotacje koloru w testach swobodnych skojarzeń słownych na przestrzeni pięćdziesięciu lat. Studium porównawcze (2020).

Absolwentka dziennikarstwa i komunikacji społecznej oraz filologii polskiej (specjalność: teatrologia) na Uniwersytecie Jagiellońskim, dr w dyscyplinie nauki o komunikacji społecznej i mediach (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie). Autorka kilkunastu artykułów z zakresu sytuacji komunikacyjnej oraz komunikacji werbalnej i niewerbalnej, wykładowca akademicki, redaktor.

Dr hab. Pracuje w Instytucie Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w Zakładzie Komunikacji Multimodalnej. Specjalizuje się w analizie multimodalnej, w szczególności w zakresie gestykulacji. Jej prace badawcze koncentrują się na intencjonalności komunikacyjnej gestów wskazujących, formie zachowań niewerbalnych, ich funkcji, związkach gestów z wypowiedzią werbalną oraz kulturowych aspektach zachowań niewerbalnych. W wielu projektach badawczych odpowiadała za opis i analizę gestów. Obecnie uczestniczy w projektach: „Zajmowanie stanowiska: Ruch ekspresywny i postawa afektywna” (Beethoven NCN) oraz „Cyfrowa infrastruktura badawcza dla humanistyki i nauki o sztuce DARIAH-PL”. Wraz ze współpracownikami zainicjowała serię międzynarodowych konferencji poświęconych związkom między gestykulacją a mową „GESPIN. Gesture and Speech in Interaction”. W 2019 r. opublikowała monografię pt. Intencjonalność komunikacyjna gestów wskazujących.

Dr nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, pracownik badawczo-dydaktyczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół języka i kultury wsi w ujęciu etno- i socjolingwistycznym, onomastyki ludowej, kultury języka, retoryki wystąpień publicznych oraz leksykografii gwarowej. W swoim dorobku ma cztery monografie: Na melanżu czadowa nutka – leksyka gimnazjalistów z początku XXI wieku (2012), Truskolasy. Dzieje wsi, jej tradycje oraz zabytki kościoła parafialnego pw. św. Mikołaja (2013), Językowo-kulturowy obraz wsi i jej mieszkańców utrwalony w mikrotoponimach (2018), Słownik mikrotoponimów gminy Wręczyca Wielka (2018), ponad 20 artykułów naukowych oraz współautorstwo dwu słowników gwarowych. Jest członkiem m.in. Komisji Socjolingwistyki afiliowanej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów.

Dr, językoznawczyni, adiunkt w Katedrze Współczesnego Języka Polskiego Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, przewodniczka beskidzka i tatrzańska. Należy do Kapituły Nagrody Literackiej Zakopanego, towarzystw językoznawczych oraz krakowskich kół przewodników górskich. Prowadzi wykłady poświęcone toponimii Karpat i literaturze górskiej, a także spotkania autorskie podczas festiwali górskich i literackich w Krakowie, Lądku-Zdroju i Zakopanem. Jej zainteresowania naukowe obejmują nazewnictwo geograficzne (górskie), słownictwo polskie, kulturę i etykę języka oraz dydaktykę gramatyki języka polskiego. Jest autorką książki Nazewnictwo Tatr Wysokich. Konceptualizacja przestrzeni górskiej (2020) oraz artykułów poświęconych wyżej wymienionym zagadnieniom.

Fonetyk i psycholingwista, prof. UAM, kierownik Zakładu Komunikacji Multimodalnej w Instytucie Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Prowadzi badania nad parajęzykowymi cechami wypowiedzi, pragmatycznymi aspektami prozodii, komunikacją multimodalną, dopasowaniem komunikacyjnym oraz związkami mowy z muzyką. Kierował krajowymi i międzynarodowymi projektami badawczymi poświęconymi prozodii mowy spontanicznej, komunikacji multimodalnej i dopasowaniu komunikacyjnemu. Uczestniczył w zespołach zajmujących się językami małymi i zagrożonymi, prowadził badania terenowe m.in. na Łotwie, we Włoszech i w Stanach Zjednoczonych. Współtworzył liczne zasoby językowe, w tym korpusy PoInt, Pol’n’Asia, Paralingua, DiaGest2, MultiCo, bazę Heritage oraz pierwsze w kraju laboratorium empirycznych badań nad komunikacją multimodalną.

Dr hab., prof. Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, filolożka języka polskiego i neurologopedka. Prowadzi diagnozę i terapię dzieci z różnymi zaburzeniami komunikacji językowej – autystycznych, z zespołem Aspergera, z zespołem Downa, alalią, afazją dziecięcą, dyslektycznych i niesłyszących oraz dwujęzycznych. Naukowe zainteresowania kieruje głównie w stronę znaczenia języka dla procesów poznawczych i społecznych, skutecznych sposobów budowania systemu językowego w umysłach dzieci z dysfunkcjami rozwojowymi oraz dzieci dwu- i wielojęzycznych. Jest autorką ponad 60 artykułów opisujących problemy komunikacyjne oraz ich przyczyny i sposoby terapii, monografii Jak dzieci niesłyszące czytają teksty podręczników szkolnych (2009) i Językowa interpretacja świata w wypowiedziach osób z zespołem Aspergera (2013) oraz współautorką Wczesnej interwencji terapeutycznej (2007), testu (SWM) do badania zagrożenia dysleksją i monografii Dymensjonalna diagnoza rozwoju dzieci (2022). Aktywnie współpracuje ze środowiskiem praktyków-terapeutów, nauczycieli oraz rodziców w Polsce i za granicą, upowszechniając wiedzę o sposobach stymulacji i terapii funkcji językowych i poznawczych.

Dr, językoznawczyni, adiunkt w Katedrze Teorii Komunikacji Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autorka książki Mówiące ciało. Analiza utrwalonych we frazeologii werbalnych zachowań człowieka (2017) oraz wielu artykułów i rozdziałów w pracach zbiorowych pozostających w kręgu językoznawstwa kognitywnego, poświęconych głównie zagadnieniom semantyki i funkcji gestów towarzyszących mowie, a także metodologii badań gestów. Zainteresowania naukowe obejmują teorię komunikacji, pragmatykę mowy, gesty towarzyszące wypowiedzi, komunikację niewerbalną, frazeologię kognitywną. Członkini Polskiego Towarzystwa Językoznawstwa Kognitywnego oraz Societas Linguistica Europaea, redaktorka licznych publikacji naukowych i dydaktycznych.

Dr, językoznawczyni, asystent w Katedrze Lingwistyki Kulturowej i Socjolingwistyki Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, wcześniej leksykograf w Pracowni Wielkiego Słownika Języka Polskiego Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie i członkini zespołu opracowującego Korpus Spiski. Absolwentka filologii polskiej i Podyplomowych Studiów Edytorskich. Autorka monografii Ludowy obraz człowieka utrwalony w nazwach roślin. Na przykładzie leksyki górali rabczańskich (2022) oraz kilkunastu artykułów naukowych poświęconych głównie polszczyźnie mieszkańców wsi. Członkini Komisji Socjolingwistyki afiliowanej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów, Polskiego Towarzystwa Językoznawczego i Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego. Zainteresowania naukowe: dialektologia, etnolingwistyka, gramatyka, leksykografia, kultura języka.

Prof. dr hab., badaczka przemian polszczyzny miast i wsi XX i XXI w. w ujęciu socjolingwistycznym i kulturowym, kierowniczka Katedry Lingwistyki Kulturowej i Socjolingwistyki Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, przewodnicząca Rady Dyscypliny Językoznawstwo na UJ (2019–2022), a także Komisji Socjolingwistyki afiliowanej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów oraz krakowskiego Oddziału Komisji Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk, członkini Komitetu Językoznawstwa PAN, Rady Naukowej Instytutu Języka Polskiego PAN w Krakowie oraz rad naukowych „Socjolingwistyki” i „LingVariów”. Opublikowała m.in.: Metodologię socjolingwistycznego badania fonetyki języka mówionego środowisk wiejskich (na przykładzie kilku wsi Beskidu Niskiego) (1990), Przemiany językowe wsi regionu krośnieńskiego (1995), Przemiany leksyki gwarowej na Podkarpaciu (2003), Polszczyznę mówioną inteligencji (2008) oraz Przemiany fleksji nominalnej w polszczyźnie przełomu wieków XX i XXI (na przykładzie imion i nazwisk oraz appellativów) (2019).

Dr hab., prof. UJ zatrudniona w Katedrze Historii Języka i Dialektologii na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej zainteresowania naukowe skupione są wokół zagadnień językoznawstwa historyczno-porównawczego, a prowadzone badania semantyki leksykalnej języków słowiańskich dotyczą zwłaszcza zagadnień etymologicznych. Autorka monografii Staropolska terminologia bartnicza (na tle porównawczym) (2018), Polsko-ukraińskie związki leksykalne w zakresie obrzędowości weselnej w gwarach okolic Przemyśla (2005), współautorka Przewodnika po elektronicznych zasobach językowych dla polonistów (2017) oraz pracy zespołowej Powiedziane po krakowsku. Słownik regionalizmów krakowskich (2017).

Dr hab., prof. UWr. Pracowała w Zakładzie Językoznawstwa Stosowanego IFP Uniwersytetu Wrocławskiego. Jej zainteresowania obejmowały semantykę, językoznawstwo kognitywne, teorię przestrzeni mentalnych i integracji pojęciowej, teorię metafory i metonimii, badania nad komunikacją multimodalną, pragmatykę językoznawczą, psycholingwistykę, badania nad humorem, nad akwizycją pierwszego i drugiego języka oraz językiem odziedziczonym, a także metodologię badań nad językiem. Od 2011 r. była wiceprzewodniczącą, a w latach 2015-2019 przewodniczącą Polskiego Towarzystwa Językoznawstwa Kognitywnego. Autorka książek Wyobraźnia w języku. Leksykalne korelaty schematów wyobrażeniowych CENTRUM-PERYFERIE i SIŁY (2000) i Teoria przestrzeni mentalnych i integracji pojęciowej. Struktura modelu i jego funkcjonalność (2010), a także redaktorka naczelna pisma „LaMiCuS – Language, Mind, Culture and Society / Język, Umysł, Kultura i Społeczeństwo”, redaktorka monografii Amalgamaty kognitywne w sztuce (2007) oraz współredaktorka tomów Sapientia Ars Vivendi (2013), From conceptual metaphor theory to cognitive ethnolinguistics. Patterns of imagery in language (2014), Dociekania kognitywne (2018) i Solidarity and Responsibility Studies on Ethics, Esthetics and Culture (2022).

Dr hab., prof. UJ. Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, prowadzi badania nad semiotyką mediów oraz kulturowymi praktykami ludzi w społeczeństwie konsumpcyjnym. Autorka książek: Covid, media i lęk (2022, we współpracy), Nienawiść w mediach. Diagnoza i badanie (2019, we współpracy), Znaki na uwięzi. Od semiologii do semiotyki mediów (2019), Fandom dla początkujących. Tożsamość i twórczość (2018), Fandom dla początkujących. Społeczność i wiedza (2017), Feniksy, łabędzie, motyle. Media i kultura transformacji (2012), Pasażer z tylnego siedzenia. Media, reklama i wychowanie w społeczeństwie konsumpcyjnym (2010), Media powszednie. Środki komunikowania masowego i szerokie paradygmaty medialne w życiu codziennym Polaków u progu XXI wieku (2008), Analiza tekstu w dyskursie medialnym (2006), Analiza zawartości mediów (2004), Bunt na sprzedaż. Przemysł muzyczny – reklama – semiotyka (2000), oraz kilkudziesięciu artykułów i rozdziałów w pracach zbiorowych, poświęconych rozmaitym formom analizy wizualnych i wielomodalnych przekazów w komunikowaniu masowym, użytkowaniu mediów, a także metodologii badań medioznawczych oraz edukacji medialnej.

Prof. dr hab., emeryt. prof. zw. UW, językoznawczyni związana ostatnio z Katedrą Języka Mediów Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego. Autorka książek: Polska grzeczność językowa (1997, 2000, 2002), Grzeczność w komunikacji językowej (2007), Mówimy uprzejmie. Poradnik językowego savoir-vivre’u (2009), Słownik językowego savoir-vivre’u (2014, 2020), Grzeczność w polskiej komunikacji językowej. Studium opisowo-normatywne (2017), Polsko-niemiecki słownik etykiety językowej (2019, współaut. S. Bonacchi, A. Frączek). Redaktorka naukowa tomów: Grzeczność nasza i obca (2005), Grzeczność na krańcach świata (2007), Jak zwracają się do siebie Europejczycy (2013).

Dr hab., prof. UJ, pracuje w Instytucie Filologii Angielskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się fenomenologią, językoznawstwem ogólnym oraz analizą przekładu w ujęciu hermeneutycznym. Wraz z Magdaleną Sitarz opublikował wiele artykułów na temat życia i twórczości Icchaka Kacenelsona. W tym roku planuje wydać monografię na temat jego Pieśni o zamordowanym żydowskim narodzie.

Dr hab. nauk humanistycznych w dyscyplinie językoznawstwo, etnolingwistka. Pracuje na stanowisku profesora uczelni w Katedrze Lingwistyki Kulturowej i Socjolingwistyki na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest autorką monografii: Wizerunek kobiety i mężczyzny w językowym obrazie świata ludności wiejskiej (na przykładzie gminy Zakliczyn nad Dunajcem) (2009) i Styl urzędowy mieszkańców wsi (na przykładzie podań do wybranych ośrodków pomocy społecznej w południowej Małopolsce) (2019) oraz 60 artykułów naukowych dotyczących głównie języka i kultury wsi, badanych w duchu etnolingwistycznym i socjolingwistycznym (w tym leksyki ekspresywnej, stereotypów językowych, zjawisk magicznych, funkcjonowania gwary w świadomości jej użytkowników oraz w tekście pisanym, zróżnicowania stylistycznego wypowiedzi). Jest jednym z redaktorów Bibliografii dialektologii polskiej za lata 1986–1995.

Ks. prof. dr hab. nauk teologicznych, emerytowany pracownik Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie i Uniwersytetu w Białymstoku, członek Prezydium Rady Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, przewodniczący Komisji Języka Religijnego przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów, autor wielu publikacji związanych z językiem religijnym, homiletyką, retoryką i komunikacją religijną.

Dr, językoznawca, adiunkt w Katedrze Teorii Komunikacji Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego badania naukowe skupiają się wokół analizy komunikatów multimodalnych (Kartonowe wojny słowne, 2022 – współaut. Jolanta Antas), strategii autoprezentacyjnych (Pozytywna autoprezentacja jako sposób uwiarygodnienia własnej osoby, 2021, Retoryczne środki autoprezentacji, 2022), językowych technik perswazji i manipulacji odbiorcą („Ja” retoryczne, 2015, Różne twarze uchodźcy – o retorycznych strategiach zarządzania kryzysem na przykładzie historii „dzieci z Michałowa”, 2022) oraz języka polityki („Ja panu nie przeszkadzałem” – czyli o języku polityków, 2006, Werbalne i niewerbalne techniki i strategie konwersacyjnego oponowania na materiale debat telewizyjnych, 2004). Współautor ponadgimnazjalnego podręcznika do języka polskiego. Nauczyciel i dydaktyk. Popularyzator wiedzy o roli gestów towarzyszących mowie w codziennej komunikacji. Baczny obserwator życia publicznego. Lubi podróże w towarzystwie swojego psa.

Dr hab., prof. UJ. Pracuje w Katedrze Teorii Komunikacji na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Literaturoznawca, pisarz, tłumacz, felietonista. Członek Rady Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Polskiego PEN Clubu i Unii Literackiej. Prowadzi zajęcia z teorii literatury, retoryki, przekładoznawstwa i creative writing. Autor kilkudziesięciu prac dotyczących współczesnego rozumienia i zastosowania retoryki oraz popularyzator wiedzy o języku i literaturze.

Dr hab. prof. UJ, językoznawczyni, polonistka, socjolingwistka. Pracuje w Katedrze Lingwistyki Kulturowej i Socjolingwistyki na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zainteresowania naukowe: współczesna polszczyzna, dwudziestolecie międzywojenne, świadomość językowa, integracja językowa, zróżnicowanie regionalne polszczyzny, onomastyka (nazewnictwo miejskie, choronimia). Autorka monografii Dziedzictwo pozaborowe. Społeczna świadomość językowa Polaków w Drugiej Rzeczypospolitej (2014) oraz Polszczyzna mówiona inteligencji pochodzenia kresowego na Górnym Śląsku. Studium socjolingwistyczne (2004), a także artykułów naukowych dotyczących kształtowania wspólnot komunikatywnych (narodowych, regionalnych, środowiskowych), waloryzowania języka i wariantywności językowej, roli czynników społecznych w rozwoju polszczyzny w XX i XXI w.

Prof. dr hab., emeryt. prof. zw. UJ, tłumaczka, założycielka i kierowniczka (2002–2012) Katedry UNESCO do Badań nad Przekładem i Komunikacją Międzykulturową na Uniwersytecie Jagiellońskim (obecnie Katedra Przekładoznawstwa UJ). Anglistka, zajmuje się językoznawstwem kognitywnym oraz teorią przekładu. Autorka ponad 200 artykułów naukowych i kilku książek autorskich, m.in. O przekładzie na przykładzie (1999), Tłumacząc się z tłumaczenia (2009). Tłumaczka książek Normana Daviesa i innych autorów. Niektóre z tłumaczeń autorstwa prof. Tabakowskiej to: Boże igrzysko. Historia Polski (1996), Europa. Rozprawa historyka z historią (1998), Wyspy. Historia (2003), Powstanie ’44 (2004), Europa walczy 1939–1945. Nie takie proste zwycięstwo (2008), Zaginione królestwa (2010), Irena Powell, Córka, która sprzedała matkę (2019). Najnowsza monografia: Językoznawstwo zastosowane (2019).

Prof. zw. Od 1975 r. pracuje na Uniwersytecie Warszawskim. Główne zainteresowania naukowe: słowotwórstwo, semantyka, leksykologia, pragmatyka językoznawcza, współczesne teorie językoznawcze, w tym gramatyka kognitywna. W XXI w. opublikowała 3 książki autorskie: Przejawy internacjonalizacji w słowotwórstwie współczesnej polszczyzny (2005), Kognitywno-komunikacyjne aspekty słowotwórstwa (2017), Język w działaniu i działania na języku. Szkice semantyczno-słowotwórcze (2021), ponad 100 artykułów, a także współredagowała 7 tomów. Prof. Waszakowa jest członkinią: Warszawskiego Oddziału Towarzystwa Kultury Języka (od 1976), Polskiego Towarzystwa Językoznawczego (od 1977; Zarządu w latach 2014–2022), Komisji Słowotwórstwa przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów (od 1998), Towarzystwa Naukowego Warszawskiego Wydział I Językoznawstwa i Historii Literatury (od 2004, od 2007 – zwyczajnym), PTJK (od 2013), członkinią Komitetu Językoznawstwa przy Wydziale I Nauk Humanistycznych i Społecznych Polskiej Akademii Nauk (kadencje 2015–2019, 2020–2023).

Dr hab., adiunkt w Katedrze Języków i Kultur Afryki Uniwersytetu Warszawskiego. Jej zainteresowania badawcze dotyczą języka i kultury hausa, w szczególności gestów używanych w północnej Nigerii.