Dziewiętnastowieczny ateizm filozoficzny .......... 211

Dziewiętnastowieczna filozofia wytworzyła nowy typ krytyki religii, która za punkt odniesienia przyjęła egzystencjalną sytuację podmiotu. Tekst prezentuje źródła i najbardziej charakterystyczne wątki tej refleksji, wskazując na jej osadzenie w kręgu myśli heglowskiej, zarówno zachodniej, jak i rosyjskiej. W kolejnych rozdziałach omówiony zostaje ateistyczny potencjał myśli samego Hegla, tak zwana alienacyjna krytyka religii, ateizm rosyjski ukazany na tle twórczości Fiodora Dostojewskiego oraz filozofia Friedricha Nietzschego. Szczególny nacisk położony jest na pojęcia-klucze charakterystyczne dla dziewiętnastowiecznego ateizmu: alienację, cierpienie i czyn.