Ujet v politično izgnanstvo: Poljak Emil Korytko in zbirka Slovénſke péſmi krajnſkiga narόda .......... 169

UWIĘZIONY NA UCHODŹSTWIE POLITYCZNYM – EMIL KORYTKO I JEGO ZBIÓR SLOVÉNSKE PÉSMI KRAJNSKIGA NARΌDA

Emil Korytko, polski badacz folkloru ludowego i poeta, w 1834 r. został zatrzymany przez władzę austriacką za działalność konspiracyjną. Pod koniec 1836 r. skazano go jako więźnia politycznego na zesłanie do Lublany, stolicy ówczesnej prowincji Kraina (Kranjska). Korytko chciał nadać swojemu zesłaniu sens poprzez zbieranie i publikację materiałów opisujących słoweńską tradycję ludową. Jako zwolennik koncepcji Kollára o słowiańskiej więzi krwi miał zamiar przedstawić ją w słowiańskim kontekście porównawczym. Pierwszym krokiem do osiągnięcia tego celu był zbiór Slovenske pesmi krajnskiga narόda, który przygotowywał przy wsparciu słoweńskich intelektualistów. Swoją działalność wyjaśnił w tekstach publikowanych od czerwca do listopada 1838 r. w pismach „Illirisches Blatt” i „Ost und West”. W tych pracach określił zakres badań kultury ludowej, nadając im odpowiedni sens, przedstawił słoweńską tradycję pieśni ludowej oraz przybliżył jej praktykę.Korytko nie był pierwszym badaczem, który starał się o wydanie pieśni ludowych, jednak jemu pierwszemu się to udało. Jego listy do rodziny udowadniają, że oprócz wykształcenia w tym przypadku dużą rolę odegrało szlacheckie wychowanie. Łącząc nabyte dzięki niemu umiejętności z wytrwałością w poszukiwaniu i kolekcjonowaniu, osiągnął wyniki, których przed nim na ziemiach słoweńskich nikt nie wypracował. Korytko zmarł 31 stycznia 1839 r. tuż przed otrzymaniem decyzji o ułaskawieniu politycznym i wydaniem pierwszego tomu zbioru Slovenske pesmi krajnskiga narόda. Jego pogrzeb stał się jedną z pierwszych manifestacji słoweńskiego patriotyzmu.