Komunikacja niewerbalna w nauczaniu języka polskiego jako obcego w świetle badań ilościowo-jakościowych .......... 135

Autorzy

Mikołaj Borkowski
Uniwersytet Jagielloński
https://orcid.org/0000-0003-2617-4028

Streszczenie

Głównym celem artykułu jest omówienie obecności niewerbalnego aspektu komunikacji w procesie uczenia się i nauczania języka polskiego jako obcego. W pierwszej części autor przedstawia typologię głównych zachowań niewerbalnych oraz metody ich opisu użyte m.in.  w dokumentach publikowanych  przez  Radę  Europy  (CEFR,  2018) oraz programach nauczania języka polskiego jako obcego (Janowska  et  al.,  ed.,  2016). W drugiej części zawarte są opis i analiza przeprowadzonego badania. Grupa badanych otrzymała kwestionariusz sprawdzający wrażliwość niewerbalną, indywidualne preferencje oraz postawy wobec komunikacji  niewerbalnej. Istotne różnice zostały wykazane w dwóch grupach: reprezentantów kultur odległych od kultury polskiej oraz osób introwertycznych i mniej ekspresywnych, jednak czynniki te tłumaczą tylko do 30% zmienności. Praktyczne zastosowanie wyników badania może być zatem powiązane z podejściem ukierunkowanym na uczącego się.

Zapowiedzi

31 grudnia 2020

Jak cytować

Borkowski, M. (2020) “Komunikacja niewerbalna w nauczaniu języka polskiego jako obcego w świetle badań ilościowo-jakościowych . 135”, in Biernacka, M. and Janowska, I. (eds.) Kierunki badań w glottodydaktyce polonistycznej. Poland: Wydawnictwo Księgarnia Akademicka (Biblioteka LingVariów. Glottodydaktyka), pp. 135–153. doi:10.12797/9788381384117.06.