Nowa „chłopomania” czy próba odczytania Chłopów z perspektywy feministycznej? .......... 255

Glottodydaktycznym wyzwaniem obecnej rzeczywistości jest m.in. to, w jaki sposób przedstawić obcojęzycznej (w przypadku niniejszego artykułu – szwedzkiej) generacji starszą literaturę polską. Przykładem takiego pedagogicznego zadania jest próba przybliżenia studentom szerokiej problematyki Chłopów Władysława S. Reymonta (wyd. 1904–1909). Jego dzieło nie przemawia do wyobraźni współczesnej młodzieży szwedzkiej – ani swoją wiejską tematyką, ani szatą językowo-stylistyczną. Podobnie było przez długie lata w Polsce. Dopiero w latach 60. i 70. ubiegłego wieku rustykalny sposób życia zyskał nową rolę – narzędzia, za pomocą którego można rekonstruować i przywoływać pewne uniwersalne cechy ludzkiej historii. Jednym z przykładów tego renesansu jest nowo powstała oryginalna ekranizacja Chłopów Reymonta – The Peasants (2023), w której Reymontowską kreację kobiecego świata zaprezentowano w ujęciu współczesnej metodologii, a mianowicie z perspektywy feministycznej. Nowe filmowe odczytanie Chłopów pozwala dojrzeć w polskiej klasyce literackiej wartości, które nadal są ponadczasowe i cenne. W artykule analizuję rezultat tych poczynań, jak również recepcję filmu w Polsce i poza jej granicami.