Signum distinctivum melodicum rękopisu Kraków, AiBKKK, Ms 45 .......... 219
Streszczenie
Każdy rękopis powstaje w określonym środowisku pisarskim (czas spisania i treść) oraz ma swoje konkretne przeznaczenie. Te właśnie elementy definiują jego tożsamość. Notacja rękopisu Kraków, AiBKKK, Ms 45 jest czytelna i utrwala znakami neumatycznymi mające charakterystykę metzeńsko-niemiecką z elementami krakowskimi piętnastowieczne melodie. W świetle oryginalnych kompozycji gregoriańskich (X w.) badany zapis został już znacznie uproszczony pod względem zastosowanych neum oraz przebiegów interwałowych utworów. Taka symplifikacja jest wyrazem ówczesnych tendencji liturgiczno-muzycznych, utrzymujących jednak cechy charakterystyczne stanowiące o tożsamości krakowskiej szkoły rękopiśmiennej oraz tradycji wykonawczej.